Toen ik 3 was zijn wij met ons hele gezin gevlucht vanuit Liberia, nadat er een burgeroorlog uitbrak. Het was voor ons niet langer veilig omdat het leven van mijn vader werd bedreigd.
Voor mijn ouders was het moeilijk om alles achter te laten wat zij daar hadden opgebouwd en hun familie en vrienden. Zij hadden het goed, vooral voor mijn vader. In Liberia had hij aanzien, respect en hij was belangrijk. Naar een vreemd land vertrekken waar zij niemand kenden en de taal niet spraken was geen makkelijke keuze. Wij hadden veel familie in Amerika, Engels was onze moedertaal, dus een betere optie toch?… Maar ook daar was het niet makkelijk voor mensen met onze huidskleur. Dus het werd toch Nederland.
En uiteindelijk de beste keuze die mijn ouders hadden kunnen maken.
Ik kon hier opgroeien in een vrij land, een veilig land. Waar ik als meisje en vrouw de kans kreeg om mijn eigen keuzes te maken voor mijn toekomst. De vrijheid om mijn doelen na te sterven. En nu de mogelijkheid om mijn eigen kinderen diezelfde kans te geven. Dat is hoe ik de vrijheid hier in Nederland ervaar.